OVAM en gemeenten brengen risicogronden verder in kaart

Op basis van de afgeleverde milieuvergunningen stelt elke gemeente een inventaris op van risicogronden en bezorgt die aan de OVAM. Zo weet de OVAM op welke gronden nog een bodemonderzoek moet gebeuren, wat essentieel is voor een correcte aflevering van bodemattesten. Op die manier kunnen ernstig verontreinigde gronden tijdig worden aangepakt.

Omgekeerd bezorgt de OVAM ook heel wat bodeminformatie aan de gemeenten. Die data-uitwisseling geeft gemeenten een beter beeld van mogelijk verontreinigde gronden, brownfields, stadskankers en andere historische erfenissen op hun grondgebied.

In veel gevallen beperkt bodeminformatie zich tot gegevens uit recente en oude milieuvergunningen. Maar het zijn de werkelijk uitgevoerde activiteiten die bepalen of een perceel een risicogrond is. Over die informatie beschikken de gemeenten vaak niet. Het gebeurt dat vergunde rubrieken niet (meer) overeenstemmen met de werkelijke exploitatie, of dat vergunde activiteiten nooit hebben plaatsgevonden. De vergunde rubrieken zijn ook niet altijd van toepassing op alle vergunde percelen.

Als een eigenaar of exploitant meent dat een kadastraal perceel onterecht als risicogrond is opgenomen, kan hij dat met de nodige bewijsstukken aantonen. Op basis daarvan kan de gemeente het perceel uit de Gemeentelijke Inventaris verwijderen. In complexe gevallen met onvoldoende informatie kan de betrokkene een gemotiveerde verklaring laten opstellen door een erkende bodemsaneringsdeskundige. Daarin wordt de werkelijke situatie op het terrein uitgeklaard door middel van een gedetailleerd historisch onderzoek. Na het akkoord van de OVAM gaat de verklaring naar het lokale bestuur. De gemeente is niet aansprakelijk voor fouten als zij een perceel uit de Gemeentelijke Inventaris verwijdert op basis van een gemotiveerde verklaring van een bodemsaneringsdeskundige.

(bron: OVAM)